گزارش تصویری کلاس بازآموزی سنگ نوردی

نیم اول گروه برنامه صعود به قله کلون بستک رو در این روز اجرا کردند که شکر خدا تونستند در یک هوای سرد که مقداری هم برف می بارید موفق به صعود قله شدند.دستتون درد نکه به امید صعودهای زیباتر در کنار هم انشالله.

G-TOX روشی متفاوت برای ریکاوری دستها در سنگنوردی

یکی از راههای ریکاوری ساعد در هنگام صعود ,آویزان کردن و تکان دادن دست است. چند ثانیه و یا چند دقیقه انجام این عمل منجر به ریکاوری می شود اما اغلب موارد این کار کافی نیست. هنگامی که شما در یک وضعیت دشواری  قراردارید و فشار زیادی بر شما وارد می شود استراحت کردن و آویزان کردن دست برای ریکاوری آن می تواند  باعث شود که همان میزان انرژی که در اثر این استراحت بازیابی می شود توسط سایر اعضائی که بر آنها فشار وارد می شود صرف شده و در واقع شما از این استراحت دادن هیچ انرژی را بازیابی نکرده و بهبودی هم در عملکرد صعودتان حاصل نگردد.   خوشبختانه  روش دیگری برای ریکاوری و بازیابی توان صعود ساعد ها وجود دارد که اکثر کوهنوردان آنرا نادیده گرفته  و یا از آن اطلاعی ندارند. این روش چیزی بین آویزان کردن و بالا بردن همراه با تکان دادن دستهاست.   این عمل باعث افزایش میزان ریکاوری می شود و این روش ریکاوری سریع را G-TOX نام دارد زیرا از نیروی جاذبه برای رفع خستگی ماهیچه های ساعد استفاده می کند و باعث تسریع ریکاوری می شود.   رابرت لوک,محقق بریتانیایی, اخیرا" تصمیم گرفت که G-TOX را تحت آزمایش قرار دهد. او  میزان ریکاوری(معیار اندازه گیری آن اسیدلاکتیک خون و  قدرت گیره گرفتن است)را بین دو گروه از سنگنوردان که یک گروه از تکنیک G-TOX استفاده نموده و گروه دیگر از تکنیک متداول یعنی آویزان و تکان دادن دست استفاده می کردند اندازه گیری نموده و مورد مقایسه قرار داد. نتایج نشان داد که افزایش عمده ای در میزان ریکاوری سنگنوردانی که تکنیکG-TOX را مورد استفاده قرار داده بودند حاصل شد. چرا G-TOXعمل می کند احساس خستگی و ناراحتی حین کوهنوردی بعلت جمع شدن اسید لاکتیک و محدود شدن جریان خون است.   اسیدلاکتیک محصول سوخت و ساز غیر هوازی گلیکوژن است ,هنگامی که فشاری بیش از ماکزیمم توان عضلات به آنها وارد می شود, اسید لاکتیک مانند یک مسیر انتقال انرژی عمل می کند.   در يک فشار پايين تر از % 20 از حداکثر قدرت دست تقريبا تمامي مویرگها برای خون رسانی به عضلات باز هستند اما در يک فشار % 50 ،  مويرگها کاملا بسته مي شوند و با کاهش فشار است که مویرگها به تدريج براي خونرساني باز مي شوند.   با افزایش فشار بر عضلات غلظت اسید لاکتیک به سرعت افزایش یافته تا زمانیکه  با کاهش فشار بر عضلات و یا حین استراحت جریان خون دوباره از سر گرفته شده و به روال عادی برگردد.   وقتی شما از تکنیک آویزان کردن و تکان دادن دستانتان استفاده می کنید در ابتدا احساس می کنید که جریان خون در عضلاتتان افزایش یافته این بدین علت است که وقتی به ماهیچه ها استراحت داده می شود جریان خون در آنها از سر گرفته می شود در حالیکه بازگشت وریدی خون کهنه از عضلات کندتر از ورود آن انجام می شود. این عدم تناسب سرعت ورود و خروج خون از عضلات باعث می شود که قلب با ضربان بیشتری جهت پمپاژ خون از عضلات کار کند. به این دلیل است که سنگنوردانی که از تکنیک قدیمی آویزان کردن دست استفاده می کنند همچنان از ضربان نا مناسب قلبشان در حین استفاده از این تکنیک گلایه دارند.     در تکنیکG-TOX شما با بالا بردن و تکان دادن دستتان باعث می شوید که این عمل برگشت خون از عضلات و حرکت آن به سمت قلب بدون فشار آوردن به قلب و افزایش ضربان با کمک نیروی جاذبه انجام گیرد. با کمک به تسریع در خروج خون از عضلات , این عمل باعث تسهیل در انتقال اسید لاکتیک  از عضلات شده و منجر به بازگشت سریعتر قدرت درست در گرفتن گیره های سنگنوردی می شود.  تاثیر این تکنیک  قطعی است و شما مشاهده خواهید کرد که با بالا بردن دستانتان ضربانتان بهبود می یابد(جالب است بدانید که تاثیر جاذبه زمین بر جریان ورودی خون به عضلات کمتر از جریان خروجی است).   اما با توجه به موارد ذکر شده و مزایای تکنیک بالابردن دست حین استراحت, چرا بجای روش G-TOX تنها از تکنیک بالا بردن دست در کل زمان استراحت استفاده نکنیم؟ پاسخ این است که بالا بردن دست علی رغم همه مزایایش یک عیب دارد و آن این است که این عمل خود مستلزم صرف نیرو و انقباض عضلات بازوان,سرشانه و قفسه سینه است و استمرار در بالا نگه داشتن دست باعث کوفتگی عضلات و در نتیجه افت عملکرد سنگنورد می شود. در نتیجه بهترین گزینه تکان دادن دست به سمت پایین و سپس به سمت بالا هر کدام به مدت 5 تا 10 ثانیه است.   این کار را انجام دهید تا تفاوت G-TOX را متوجه شوید. مترجم: مهدی فرهادی منبع : http://www.mountainzone.com برگرفته : http://kavehazad.blogfa.com/

سرپرست:علی ذکایی

عکاس:علی عسگری

ساعت 30/4 حرکت از میدان ناز آباد و ساعت 6 صبح به روستای آهار رسیدیم.و از مسیر کنار رودخانه شروع به حرکت کردیم.متاسفانه در بین راه به دلیل زمین خوردن یکی از همنوردان و آسیبی که دید مجبور شدیم از صعود به قله صرف نظر کرده و برگردیم. البته این رسم کوهنوردی که همه برای یکی و یکی برای همه...به امید صعودهای زیبای در کنار هم.انشالله...

برای سلامتی همه دوستان و کوهنوردان صلوات.

برای دیدن بقیه عکسها به آدرس زیر مراجعه کنید.

http://ali-asgari1355.loxblog.com/

کم کم گرما فرا می رسد: رفع تشنگی بدون آب

انجمن پزشکی کوهستان ایران: کم کم هوا گرمتر می شود و اجرای برنامه های کوهنوردی شرایط جدیدی پیدا می کند. آب ﻣﺎﻳﻪ ﺣﻴﺎت اﺳﺖ و اﻏﻠﺐ ﺟﺎﻧﺪاران ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ ﭼﻨﺪاﻧﻲ در ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ ﺑﻲ آﺑﻲ ﻧﺪارﻧﺪ.‫ اﻳﻦ اﺣﺴﺎس در ﻣﻨﺎﻃﻖ ﮔﺮﻣﺴﻴﺮي و ﻛﻮﻳﺮي در اﻧﺴﺎن ﺗﺸﺪﻳﺪ ﻣﻲ ﺷﻮد. ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﻛﻪ ﻣﻲ داﻧﻴﻢ ﺗﻨﻬﺎ راه ﻣﺘﺼﻮر‫ رﻓﻊ ﺗﺸﻨﮕﻲﻧﻮﺷﻴﺪن آب اﺳﺖ ، اﻣﺎ اﻳﻦ ﺗﻨﻬﺎ راه ﻧﻴﺴﺖ ﭼﺮاﻛﻪ ﮔﺎه ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺸﻨﮕﻲ را در ﻃﺒﻴﻌﺖ ﺑﻪ ﻃﺮق دﻳﮕﺮ ﻛﺎﻫﺶ داد ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺪن ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪ آب ﺑﺎﺷﺪ. اﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﺷﻜﺎرﭼﻲ و ﻳﺎ ﻃﺒﻴﻌﺖ ﮔﺮد ﻫﺴﺘﻴﺪ ﺣﺘﻤﺎ اﻳﻦ ﻧﻜﺘﻪ را ‫ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺑﺴﭙﺎرﻳﺪ :

راه کارها: ‫ﻟﺒﺎس ﻫﺎي ﺑﺎﻻ ﺗﻨﻪ را درﺑﻴﺎورﻳﺪ و از ﻗﺴﻤﺖ ﺳﻴﻨﻪ و ﺷﻜﻢ....

ﻧﻴﻢ ﺗﻨﻪ ﺑﺎﻻ( روي ﺳﻨﮕﻲ ﻛﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺳﺎﻋﺎت روز در ﺳﺎﻳﻪ ﺑﻮده و ﻛﻤﻲ ﺳﺮد و ﻧﻤﻨﺎك اﺳﺖ دراز ﺑﻜﺸﻴﺪ و در ﻫﻤﺎن ﺣﺎل ﺣﺪود 02 دﻗﻴﻘﻪ ﺑﻤﺎﻧﻴﺪ. ﺑﺎ اﻳﻦ ﻋﻤﻞ اﺣﺴﺎس ‫ﺗﺸﻨﮕﻲ ﻓﺮوﻛﺶ ﺧﻮاﻫﺪ ﻛﺮد و ﺗﺎ ﻣﺪﺗﻲ در ﺣﺪود ﻧﺼﻒ روز اﺣﺴﺎس ﺗﺸﻨﮕﻲ ﻧﻤﻲ ﻛﻨﻴﺪ. ﺑﺎ وﺟﻮد اﻳﻨﻜﻪ در ﺧﻼل اﻳﻦ زﻣﺎن ﺑﺪن ﻧﻴﺎز ﺑﻪ آب دارد اﻣﺎ اﺣﺴﺎس ﺷﻤﺎﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﻴﺎز آزاردﻫﻨﺪه ﻧﻴﺴﺖ. اﻳﻦ ﻋﻤﻞ ﺷﺐ ﻫﻨﮕﺎم ﻛﻪ ﭘﻴﺪا ﻛﺮدن آب ﻣﺸﻜﻞ ﺗﺮ اﺳﺖ ﺑﺴﻴﺎر ﻛﺎراﻳﻲ دارد.

‫اﮔﺮ آداﻣﺲ ﻫﻤﺮاه ﺧﻮد دارﻳﺪ ﺣﺘﻤﺎ از آن اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ زﻳﺮا ﺳﺒﺐ ﺗﺮﺷﺢ ﺑﺰاق دﻫﺎن ﺷﻤﺎ ﻣﻲ ﺷﻮد ﺑﺨﺼﻮص اﮔﺮ‫. ﻃﻌﻢ آن اﻛﺎﻟﻴﭙﺘﻮس ﻳﺎ ﻧﻌﻨﺎ ﺑﺎﺷﺪ اﮔﺮ ﻓﻘﻂ ﻛﻤﻲ ﻏﺬا ﻫﻤﺮاه ﺧﻮد دارﻳﺪ ﻫﻴﭻ ﮔﺎه از ﻏﺬا ﻣﺼﺮف ﻧﻜﻨﻴﺪ زﻳﺮا ﻣﻮاد و ﻧﻤﻜﻲ ﻛﻪ در ﻏﺬاﺳﺖ ﺳﺒﺐ ﺗﺸﻨﮕﻲ ﻣﻀﺎﻋﻒﺷﻤﺎ ﻣﻲ ﮔﺮدد.

ﻳﻜﻲ از راﺣﺖ ﺗﺮﻳﻦ راه ﻫﺎي ﺗﻬﻴﻪ آب ﺗﻌﻘﻴﺐ رد ﭘﺎي ﺟﺎﻧﻮران اﺳﺖ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎﺷﻴﺪ اﮔﺮ در ﻣﻨﻄﻘﻪ اي ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﻫﺴﺘﻴﺪ رد ﭘﺎي ﺟﺎﻧﻮري وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻗﻄﻌﺎ ﺑﻪ آب ﻧﺰدﻳﻚ ﻫﺴﺘﻴﺪ ، ﺷﺘﺮﻫﺎ در ﺑﻴﺎﺑﺎن و اﻛﺜﺮﺟﺎﻧﻮران در ﻫﻨﮕﺎم ﻏﺮوب آﻓﺘﺎب ﺑﻪ ﺳﻤﺖ آب ﻣﻲ روﻧﺪ و در ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﺳﻤﺖ آب ﻫﺪاﻳﺖﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ . ‫ﻳﻜﻲ از روش ﻫﺎي ﺗﻬﻴﻪ آب در ﻛﻮﻳﺮ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﮔﻮداﻟﻲ ﺑﻪ ارﺗﻔﺎع 04 ﺳﺎﻧﺘﻲ ﻣﺘﺮ در زﻣﻴﻦ ﺣﻔﺮ ﻛﻨﻴﺪ ( اﻳﻦ ‫روش در ﺷﻨﻬﺎي روان ﭼﻨﺪان ﻛﺎر ﺳﺎز ﻧﻴﺴﺖ )در ﺗﻪ ﮔﻮدال ﻟﻴﻮان و ﻳﺎ ﻛﺎﺳﻪ اي ﻗﺮار دﻫﻴﺪ ﺳﭙﺲ روي ﮔﻮدال را ‫ﺑﺎ 1 ﺗﻜﻪ ﭘﻼﺳﺘﻴﻚ ﻛﺎﻣﻼ ﺑﭙﻮﺷﺎﻧﻴﺪ و دور ﺗﺎ دور ﮔﻮدال را ﺑﺎ ﺳﻨﮓ رﻳﺰه ﺑﭙﻮﺷﺎﻧﻴﺪ ﺳﭙﺲ ﻳﻚ ﺳﻨﮓ ﺑﺴﻴﺎر ﻛﻮﭼﻚ ‫در وﺳﻂ ﭘﻼﺳﺘﻴﻚ ﻗﺮار دﻫﻴﺪ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ اي ﻛﻪ ﺳﻨﮓ رﻳﺰه دﻗﻴﻘﺎ از دﻳﺪ ﺑﺎﻻ در وﺳﻂ ﻟﻴﻮان ﻗﺮار داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ . از ‫اﻳﻦ ﻃﺮﻳﻖ در اﺛﺮ ﺗﺎﺑﺶ و ﮔﺮﻣﺎ , ﺧﺎك رﻃﻮﺑﺖ ﺧﻮد را از دﺳﺖ ﻣﻲ دﻫﺪ و ﺑﺨﺎر آب ﺣﺎﺻﻞ در ﺑﺮﺧﻮرد ﺑﺎ ﭘﻼﺳﺘﻴﻚ ‫ﺑﻪ ﺷﻜﻞ ﻗﻄﺮات رﻳﺰ درون ﻟﻴﻮان ﻣﻲ ﭼﻜﺪ . در اﻳﻦ روش ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ در ﻫﺮ 6 ﺳﺎﻋﺖ ﻧﺼﻒ ﻟﻴﻮان آب ﺗﻬﻴﻪ ﻛﻨﻴﺪ و ﻗﻄﻌﺎ ﻛﺎري زﻣﺎن ﺑﺮ اﺳﺖ و ﺑﺎﻳﺪ ﺻﺒﺮ ﭘﻴﺸﻪ ﻛﻨﻴﺪ .

‫روش دﻳﮕﺮ ﺗﻬﻴﻪ آب در ﻛﻮﻳﺮ اﺳﺘﻔﺎده از ﮔﻴﺎﻫﺎن ﻛﻮﻳﺮي اﺳﺖ . اﻳﻦ ﮔﻴﺎﻫﺎن ﻣﻌﻤﻮﻻ رﻳﺸﻪ و ﺳﺎﻗﻪ ﭘﺮ آﺑﻲ دارﻧﺪ‫.اﻟﺒﺘﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺘﺬﻛﺮ ﺷﻮم ﻛﻪ اﻣﻜﺎن اﺳﻜﺎن ﻣﺎر ﻫﺎ و .... در اﻳﻦ ﻣﺤﻞ ﻫﺎ وﺟﻮد دارد اﻟﺒﺘﻪ ﻧﻪ در ﻫﺮ ﻓﺼﻞ ﻋﻤﻮﻣﺎ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن ﻫﺎ.

 ‫در ﻣﺤﻠﻲ ﻛﻪ درﻳﺎﭼﻪ ﻫﺎي ﻧﻤﻚ وﺟﻮد دارد ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﻣﻌﻤﻮﻻ در 05 ﺳﺎﻧﺘﻲ ﻣﺘﺮي ﺑﻪ آب ﻧﻤﻚ ﺑﺮﺳﻴﺪ . ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺑﺎ ﺟﻮﺷﺎﻧﺪن وﺳﭙﺲ ﺳﺮد ﻛﺮدن ﺑﺨﺎر آب ﺑﻪ آب دﺳﺖ ﻳﺎﺑﻴﺪ ﺑﻪ روش ﺗﻘﻄﻴﺮ ﻛﻪ در ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻓﻮق ذﻛﺮ ﺷﺪه اﺳﺖ . (‫ﻛﻴﺴﻪ و ﻟﻴﻮان)اﮔﺮ ﺑﻪ اﻳﻦ اﻣﻜﺎﻧﺎت ﻫﻢ دﺳﺘﺮﺳﻲ ﻧﺪاﺷﺘﻴﺪ ﺗﻜﻪ اي از رﻳﮓ ﺑﻴﺎﺑﺎن را در زﻳﺮ زﺑﺎن ﺧﻮد ﻗﺮار دﻫﻴﺪ اﻳﻦ روش ﺑﺎﻋﺚ ﻣﻲ ﺷﻮد ﺑﺰاق ﻫﺎي دﻫﺎن ﺷﻤﺎ ﺗﺮﺷﺢ ﺷﻮﻧﺪ و از ﻣﻴﺰان ﺗﺸﻨﮕﻲ ﺷﻤﺎﻛﺎﺳﺘﻪ ﺷﻮد .

ﻳﻜﻲ ازﻋﻼﻳﻢ آب وﺟﻮد ﺳﺒﺰه اﺳﺖ. ﻫﺮ ﻧﻘﻄﻪ ﻛﻪ ﺳﺒﺰي ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻛﻪ آب در آن ﻧﺎﺣﻴﻪ وﺟﻮد دارد و ﻫﺮﺟﺎ ﻛﻪ ﺳﺒﺰهﻫﺎي ﺑﻠﻨﺪﺗﺮ و ﺷﺎدابﺗﺮ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ ﻣﻨﺒﻊ آب ﻧﺰدﻳﻚ ﺗﺮ اﺳﺖ .

ﻣﻮاﻗﻊ ﺑﻲ آﺑﻲ ﮔﻨﺠﺸﻚﻫﺎ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻧﺸﺎﻧﻪاﻧﺪ ﺑﺮاي ﻳﺎﻓﺘﻦ آب ، ﺣﺪاﻛﺜﺮ ﻓﺎﺻﻠﻪ اﻳﻦ ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن ﻛﻮﭼﻚ ﺣﺸﺮه ﺧﻮار‫ﺗﺎ ﻣﻨﺒﻊ ﻧﻮﺷﻴﺪن آب ﺑﻪ ﻳﻚ ﻛﻴﻠﻮﻣﺘﺮ ﻧﻤﻲ رﺳﺪ. آﻧﻬﺎ ﻗﺎدر ﻧﻴﺴﺘﻨﺪﺑﻴﺶ از ﻫﺰار ﻣﺘﺮ از آب دور ﺷﻮﻧﺪ در ﺿﻤﻦ ﻫﺮ ﺟﺎ ﺗﻌﺪاد ﺑﻴﺸﺘﺮي از اﻧﻮاع ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن ﻛﻮﭼﻚﻧﻈﻴﺮ ﺳﺎر، ﻣﺮغ زﻧﺒﻮرﺧﻮار و ﺑﻠﺒﻞ ﻳﺎ ﺳﺮه ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻛﺮدﻳﺪ ﺑﻪ ﻣﻨﺒﻊ آب ﻧﺰدﻳﻚ ﺗﺮ ﺷﺪهاﻳﺪ . ‫اﮔﺮ ﺧﻮش ﺷﺎﻧﺲ ﺑﺎﺷﻴﺪ و ﺑﺎرش ﺑﺎران ﺷﺮوع ﺷﻮد ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖﭼﻨﺪﻳﻦ ﻣﺤﻞ روي زﻣﻴﻦ ﻛﻨﺪه و اﮔﺮ ﻧﺎﻳﻠﻮﻧﻲ ﻫﻤﺮاه ﺧﻮد دارﻳﺪ در آن ﻣﺤﻞ اﻧﺪاﺧﺘﻪ ﺗﺎ ﻫﻨﮕﺎم ﺑﺎران آب را در آن ﻣﺤﻞ ﻫﺎ ﺟﻤﻊ ﻛﻨﻴﺪ ﺗﺎ در آﺧﺮ ﻧﻮﺷﻴﺪﻧﻲ ﺧﻮﺑﻲ ﺑﺮاي ﺷﻤﺎ اﻳﺠﺎد ﺷﻮد .

اﻟﺒﺘﻪ راه ﻫﺎي دﻳﮕﺮي ﻫﻢ وﺟﻮد دارد ﻛﻪ ﻗﻄﻌﺎ از ﺣﻮﺻﻠﻪ ي ﺧﻮاﻧﻨﺪه ﻣﺤﺘﺮم ﺧﺎرج اﺳﺖ

ﺣﺎل ﺑﺮاي ﺧﻨﻚ ﻛﺮدن آب ﻣﻴﺘﻮاﻧﻴﺪ آب ﺑﺪﺳﺖ آورده را دورن ﺑﻄﺮي ﺧﻮد ﺑﺮﻳﺰﻳﺪ ﻳﻚ ﻛﻴﺴﻪ زﺑﺎﻟﻪ را ﺑﺮدارﻳﺪ و‫ﺗﺎ ﻧﺼﻔﻪ آب ﻛﻨﻴﺪ ﺷﻮر ﻳﺎ ﺷﻴﺮﻳﻦ ﺑﻮدن آب ﻣﻬﻢ ﻧﺒﻮده . ﻛﭙﺴﻮل ﮔﺎز و ﻳﻚ ﺷﻠﻴﻨﮓ ﻫﻢ ﺑﺮداﺷﺘﻪ و در ﻳﻚ ﻣﻨﻄﻘﻪ ي ﺑﺎز ﺷﻠﻨﮓ را ﺑﻪ ﺑﻪ داﺧﻞ ﻛﻴﺴﻪ ﻛﺮده و ﻛﭙﺴﻮل را ﺑﺎز ﻛﻨﻴﺪ ﺳﭙﺲ در ﻛﻴﺴﻪ را ﺑﺒﻨﺪﻳﺪ.

‫5دﻗﻴﻘﻪ ﺑﻌﺪ ﺑﻄﺮيﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ داﺧﻞ آب درون ﭘﻼﺳﺘﻴﻚ ﻗﺮار داده ﺑﻮدﻳﺪ ﺧﻨﻚ و ﺗﮕﺮﮔﻲﻣﻲﺷﻮد . اﻟﺒﺘﻪ ﺑﺎﻳﺪ ذﻛﺮ ﻛﻨﻢ ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﮔﻢ ﺷﺪه اﻳﺪ در ﻃﺒﻴﻌﺖ اﮔﺮ در ﻃﻮل ﻣﺴﻴﺮ ﺑﻪﻛﻴﺴﻪ ﻧﺎﻳﻠﻮن ﻳﺎ ﺑﻄﺮي و ... ﺑﺮﺧﻮرد ﻛﺮدﻳﺪ ﺣﺘﻤﺎ ﺑﺮدارﻳﺪ و وﺳﺎﻳﻞ ﺑﻴﻬﻮده ي ﺧﻮد را رﻫﺎ ﺳﺎزﻳﺪ .

با تشکر از وبلاگ پاکوب - گردآوری توسط انجمن پزشکی کوهستان ایران

برچسب‌ها: کم آبی در کوهنوردی, دهیدریشن, مضرات کم آبی بدن, گرما زدگی

راه های دفع آب بدن در ورزش کوهنوردی:

انجمن پزشکی کوهستان ایران: مصرف آب در کوه نوردی نیازمند توجه خاصی است، فعالیت های ورزشی باعث از دست دادن مقادیر زیادی از آب بدن می شوند. آگاهی ما از دفع آب بدن می تواند اهمیت مصرف آب در فعالیت های کوه نوردی را نشان دهد. 

شاید در شیب های کوهستان، تعریق زیاد و خیس شدن لباس هایمان را دیده ایم که فقط محدود به لباس های زیرین نبوده و آب ناشی از تعرق حتی به لباس های میانی و رویی هم رسیده.

زیر کوله پشتی مان خیس عرق می شود و در پایان برنامه نمک های به جای مانده از عرق بدن نشان از دفع آب زیادی از بدن دارد. نوشته زیر به بررسی روش های مختلف دفع آب از بدن پرداخته است امیدواربم که مورد استفاده شما عزیزان و بزرگواران قرار گیرد.

دفع آب

آب بدن از طريق پوست (تعريق)، بخار همراه با بازدم (تنفس)، ادرار و مدفوع، خارج مي شود.

دفع آب از طريق ادرار

ادرار تقريبا از 95 درصد آب و ۵ درصد املاح گوناگون تشكيل يافته است. در شرايط عادي، كليه ها در حدود 99 درصد از آبي را كه روزانه تصفيه مي شود را باز جذب مي كنند. در نتيجه حجم موادي كه روزانه توسط كليه ها دفع مي شوند در حدود 1000 تا1500 ميلي ليتر مي باشد.

دفع آب از طريق پوست

فرآيند تعريق و تبخير آب عامل خنك كننده اي براي بدن به حساب مي آيد. اين اثر را خنك كردن تبخيري مي گويند. این فرآیند بدین صورت می باشد که آبی که در اثر تعرق در سطح پوست قرار می گیرد با گرفتن گرمای پوست تبخیر می شود این عمل یک واکنش گرما گیر است و دمای بدن را کاهش می دهد و باعث خنک شدگی بدن می شود. در شرايط عادي، بدن روزانه 500 تا 700 ميلي ليتر عرق ترشح مي كند.

اين عمل دقيقا اهميت تعريق را نشان مي دهد، زيرا ممكن است گاهي 8 تا 12 ليتر عرق با سرعت يك ليتر در ساعت، هنگام ورزش هاي طولاني در محيط گرم توليد شود.

دفع آب از طريق مدفوع

بين 100 تا 200 ميلي ليتر آب از طريق دفع روده ها از دست مي رود، چون تقريبا 70 درصد از مواد دفعي را آب تشكيل مي دهد. در صورت بروز اسهال يا استفراغ اين كاهش آب مي تواند به 1500 تا 5000 ميلي ليتر نيز افزايش پيدا كند. اين حالت ممكن است موجب « دهيدراسيون » و از دست رفتن الكتروليت هايي از قبيل سديم، پتاسيم، كلر و منيزيم شود.   

توصيه هاي علمي براي جايگزيني مايعات از دست رفته

هدف اصلي از جايگزيني مايعات، ثابت نگه داشتن حجم پلاسماست كه در نتيجه آن جريان خون و جريان تعريق در حد مطلوب باقي مي ماند. مصرف آب اضافي، قبل از تمرين در گرما باعث محافظت بدن در برابر اختلال سيستم تنظيم دماي بدن مي گردد. به اين ترتيب بهتر است حدود 400 تا 600 ميلي ليتر آب خنك در فاصله 10 تا 20 دقيقه قبل از ورزش مصرف شود. هر چند كه انجام اين عمل نياز به جايگزيني مداوم را در حين ورزش، از بين نمي برد.

حجم مايعات

مصرف حدود 250 ميلي ليتر آب در فواصل 15 دقيقه اي، مقداري منطقي براي دريافت مايعات در خلال فعاليت ورزشي است. چون حجم هاي بيش از اين مقدار موجب بروز احساس « پرشدگي معده » مي شود.

مسموميت آبي

در شرايط طبيعي، حداكثر مي توان روزانه 9.5 ليتر آب را بدون اينكه كليه ها بيش از حد طبيعي كار كنند يا مواد شيميايي مهم رقيق شوند، مصرف كرد. مصرف بيش از اين مقدار مي تواند توليد « هايپو ناترمبا » يا مسموميت آبي كند.

وضعيتي كه مربوط به رقيق شدن قابل توجه ميزان سديم طبيعي بدن مي شود و علايم اوليه آن شامل سردرد، تارشدن بينايي، عرق كردن زياد و استفراغ است. در موارد شديد فرد دچار « ادم مغزي »، كما و سر انجام مرگ مي شود. گرچه اين حالت چندان رواج ندارد ولي در مورد برخي از ورزشكاران با تجربه و حرفه اي گزارش شده است. 

گردآوری: مهدی هاشمی / ویرایش و بازنگری: شاهین صفوی  منبع: نشاط کوهستان

سرپرست:رحمان رفیقی

عکاس:محسن وکیلی

4 مُسکن ضد درد حرارتی برای بدن بعد از ورزش

_ بر اساس تحقیقی که نتایج آن در مجله بین المللی " طب ورزشی " چاپ شده است استفاده سریع از دوش آب سرد و گرم به صورت هم زمان به آرامش دادن به عظلات و از دفع اسید لاکتیک بدن کمک کرده و در عین حال حرکت سلولهای اکسیژن در بدن را نیز سرعت می بخشد. استفاده از آبهایی با درجه حرارت 15 و 38 درجه سانتی گراد برای این امر مناسب است.

 

_ انجام دادن فعالیتهای کششی و ذهنی به مانند یوگا و همچنین سایر ورزشها در محیط های گرم و مرطوب برای جلوگیری از آسیب دیدگی و همچنین کاهش دردهای عظلانی موثر است. تمرین در دمای 40 درجه سانتی گراد و رطوبت 40 درصد یک وضعیت ایده آل به شمار می رود.

برچسب‌ها: پزشکی ورزش